donderdag 12 april 2018

Short Story | Gebroken kloppend hart


De pen trilt in mijn hand terwijl ik me probeer te concentreren op mijn wiskunde huiswerk. Ik doe zo erg mijn best me te concentreren. Ik doe er alles aan om niet telkens aan hem te denken. Het lukt me niet. Ik kan het niet. Alles aan hem leidt me af van mijn huiswerk en terwijl ik naar de ingewikkelde opgaven staar, zie ik zijn ogen voor mijn gezichtsveld verschijnen. De vrolijke twinkeling in zijn ogen maakt dat mijn hart nog sneller begint te kloppen dan het al deed.
Ik haal diep adem.
Ik probeer me nogmaals te concentreren op mijn huiswerk.
Het lukt niet.
Ditmaal is het zijn bekende glimlach die mijn hart op hol doet slaan. Langzaam zie ik steeds meer dan alleen zijn lach, langzaam wordt het beeld steeds duidelijker voor mijn gezichtsveld. Als ik me volledig verlies in het beeld, hoor ik langzaam zijn stem weergalmen in mijn hoofd. Het is me niet duidelijk wat hij zegt, maar de stem is er, luid en duidelijk.
Een traan rolt over mijn wang.
Het kan niet.
Het mag niet.
Ik mag me niet laten meeslepen door mijn gevoelens, ik kan hem geen pijn doen. Langzaam voel ik mijn wild kloppende hart verbrijzelen in oneindig kleine stukjes. De muziek op de achtergrond lijkt te veranderen met mijn hart. Van de harde basstonen die het kloppen van mijn hart proberen bij te houden, verandert de muziek plotseling naar droevige tonen die mijn miserabele gevoel alleen maar versterken. Alles in me verlangt ernaar hem te vertellen wat ik voel, wat hij met me doet. Ik wil hem zo graag vertellen dat hij mijn hartslag doet versnellen, dat híj degene is over wie ik de laatste nachten heb gedroomd. Ik zou hem alles willen vertellen, maar het mag niet.
Zijn ogen.
Zijn lach.
Zijn stem.
Alles aan hem.
Hoe kan iemand mijn hart zo op hol brengen? Hoe kan iemand ervoor zorgen dat ik me tegelijkertijd fantastisch en verschrikkelijk voel? Hoe heb ik mezelf ooit toegestaan iets voor hem te voelen? Ik kan mijn gevoelens niet tegenhouden. Gevoelens laten zich niet opsluiten tot het juiste moment daar is. Gevoelens zijn net zo wild als onze harten, alleen kunnen zij wél ontsnappen door de spijlen van de gevangenis die onze ribben vormen.
Ik haat het gevoel dat hij me geeft.
Ik haat het dat ik niets kan doen.
Ik haat het om mezelf dit aan te doen.
Als ik hem nou gewoon kon vertellen wat ik voor hem voel, dan zou deze ellende allang voorbij zijn geweest. Dan had ik me niet zo verschrikkelijk gevoeld. Ik weet wat ik voel, maar ik zou willen dat ik het nooit had gevoeld. Ik voel me hopeloos en klein. Nog nooit heb ik me zo verschrikkelijk gevoeld.
Ik weet niet wat ik moet doen.
Ik weet precies wat ik moet doen.
Ik moet eerlijk zijn.




Geschreven door Danee

dinsdag 9 januari 2018

Recensie | A Dance of Cloaks - David Dalglish


Titel: A Dance of Cloaks

Auteur: David Dalglish

Aantal pagina's: 452

Uitgever: Orbit

Datum van verschijning: 2013

Thieves, smugglers, assassins…

They fear only one man.

Thren Felhorn is the greatest assassin of his time. All the thieves’ guilds in the city of Veldaren are under his unflinching control. If he has his way, death will soon spill out from the shadows and onto the streets.

Aaron is Thren’s son, trained to be heir to his fathers’s criminal empire. He’s cold, ruthless – everything an assassin should be. But when Aaron risks his life to protect a priest’s daughter from his own guild, he glimpses a world beyond poison, daggers and the iron rule of his father.

Assassin or protector; every choice has its consequences.

 

Zoals je misschien al hebt gezien, heb ik ook dit boek in het Engels gelezen. Ik heb even voor jullie gezocht, maar ik kan nergens een Nederlandse vertaling van het boek vinden, helaas.

Zelf vind ik het wel fijn om in het Engels te lezen, maar ik kan me voorstellen dat dit boek voor sommigen net wat te hoog gegrepen is. Er zitten regelmatig woorden in waarvan ik nog nooit heb gehoord, maar ik kan niet zeggen dat ik me daaraan stoor. Meestal valt uit de context wel af te leiden wat er bedoeld wordt en anders gaat het waarschijnlijk gewoon over moord en doodslag.

 

A Dance of Cloaks heeft een aantal verschillende verhaallijnen, waarin je langzaam connecties kunt vinden naarmate het boek vordert. Je wordt meteen in het diepe gegooid door de hoeveelheid namen die op je af komen, maar daar heb ik persoonlijk niet zoveel moeite mee. Misschien is dat juist wel wat ik zo leuk vind aan dit boek, oneindig veel verschillende namen die allemaal hun eigen charmes hebben.

Verder gaat het boek natuurlijk vooral over het leven van de grootste moordenaar van Veldaren, die tevens leider van de Spider Guild is. Hij voedt zijn zoon op zonder liefde, zodat hij later een waardige leider zal worden.

 

Kleine Aaron is het daar over het algemeen niet zo mee eens, dus probeert hij een aantal plannen te dwarsbomen of weigert hij dingen te doen die zijn vader hem opdraagt. Dit heeft natuurlijk de nodige consequenties en je kunt vast wel raden wat er gebeurt als Thren Felhorn zijn zin niet krijgt. Juist, dan vallen er nog meer doden dan degenen die hij sowieso al zou gaan vermoorden.

 

Persoonlijk houd ik wel van dit soort verhalen, omdat ze vaak spannend zijn en je echt wordt meegezogen in het verhaal. Het verhaal is niet echt realistisch, maar het zou zomaar een dystopisch beeld van de mensheid kunnen vormen als de regering niet meer weet hoe ze het land moeten besturen.

Er zijn veel verschillende personen in het boek, die allemaal hun eigen kenmerkende karaktertrekjes hebben. Dalglish heeft de wereld in het boek enorm goed uitgewerkt en ook de personen in het boek zijn erg sterk afgebeeld.

Misschien moet ik de man toch eens vragen waar hij al zijn ideeën voor plaatsnamen, personen en evenementen vandaan haalt, want ik doe het hem niet na!

 

A Dance of Cloaks is zeker een aanrader voor iedereen die houdt van spannende, rebelse boeken vol actie en vooral heel veel bloed. Het is misschien meer een boek voor jongens, maar ik vind het zelf wel echt een geweldig boek!

 

 

Beoordeling:

Concept boek                         *****

Schrijfstijl schrijver                ****

Uitwerking personages           *****

Spanningsgraad                      *****

 

 

Sterren: *****

Deze recensie is geschreven door Danee

Recensie | Warenar - P.C. Hooft


Titel: Warenar

Auteur: P.C. Hooft

Aantal pagina's: 159

Uitgever: Lijsters (Noordhoff Uitgevers)

Datum van verschijning: 2009

Warenar ontdekt onder de haard in zijn huis een pot met gouden munten, die daar ooit door een van zijn voorvaderen moet zijn begraven. Vanaf dat moment kent hij geen rust meer, in plaats van het geld te besteden en ervan te genieten, behandelt hij iedereen in zijn omgeving met de grootste achterdocht. Hij durft zijn geheim met niemand te delen en wordt beheerst door de angst dat iemand zijn schat zal stelen. Maar wat niet uit kon blijven, gebeurt: door zijn nerveuze gedrag vestigt hij juist de aandacht op zichzelf en de pot met goud wordt hem ontstolen.

Warenar werd in 1617 geschreven door P.C. Hooft en was het openingsstuk van de Nederduytsche Academie in Amsterdam. Het verhaal is een toneelstuk, waardoor je er erg snel doorheen leest.

Ik heb dit boek gelezen voor Nederlands, omdat we een boek moesten lezen dat vóór 1880 was geschreven. Persoonlijk ben ik niet zo fan van verplicht lezen en ook niet van verhalen die in de vorm van een toneelstuk zijn geschreven, dus verbaasde ik mezelf ook toen ik besloot dit boek te gaan lezen.

Gelukkig bleek het boek grappiger dan ik had gedacht en ik heb het dan ook in een paar uur uitgelezen. Het helpt ook dat het maar een dun boekje is, en van alle pagina’s hoef je maar de helft te lezen, omdat aan de linkerkant het Nederlands uit de 17e eeuw staat en aan de linkerkant het moderne Nederlands. Het moderne Nederlands is niet altijd even duidelijk, dus kun je naar de linkerpagina kijken om te zien wat er nu eigenlijk wordt bedoeld.

Zoals ik al zei heeft het boek de nodige humor, maar het verhaal op zich is in mijn ogen niet heel interessant. Het is wel een leuk boek om te lezen als je geïnteresseerd bent in literatuurgeschiedenis, of als je iets zoekt om tussendoor te lezen als je niet door een ander boek heen komt. Persoonlijk houd ik meer van de Young Adult en fantasieverhalen, maar ik heb me zeker niet verveeld terwijl ik dit boek las. Bovendien is het handig dit boek op je leeslijst te zetten voor Nederlands, omdat je er zo doorheen bent en het je niet veel tijd zal kosten het boek te lezen.

Voor iedereen die een hekel heeft aan verplicht lezen (net als ik), houd van literatuurgeschiedenis of gewoon een leuk boekje zoekt voor tussendoor, is Warenar van P.C. Hooft zeker een aanrader!

 

 

 

Beoordeling:

Concept boek                         ***

Schrijfstijl schrijver                **

Uitwerking personages           **

Spanningsgraad                      ***

 

 

Sterren: ***
 
Recensie is geschreven door Danee

woensdag 1 november 2017

Recensie | Niet Thuis - Jacques Vriens

Titel: Niet Thuis
Auteur: Jacques Vriens
Aantal pagina’s: 128
Uitgever: van Holkema & Warendorf
Datum van verschijning: September 2017

Hannah woont niet thuis, maar in een leefgroep van zeven kinderen. Allemaal hebben ze hun eigen bijzondere verhaal. Ze kunnen het niet altijd goed met elkaar vinden, maar als het erop aankomt, laten ze elkaar niet in de steek.
Dan vangt Hannah een geheim gesprek op tussen de groepsleiders. Er moet bezuinigd worden in de jeugdzorg en dat heeft ingrijpende gevolgen. Zodra de kinderen erachter komen wat er aan de hand is, verzinnen ze samen een spannend en gewaagd plan.

Onlangs kreeg ik van Hebban.nl het bericht dat ik het boek ‘Niet Thuis’ van Jacques Vriens had gewonnen. Yes! Toen ik jonger was heb ik zijn boeken verslonden (en dan vooral Meester Jaap <3) en ik was dan ook heel blij dat ik dit boek kon gaan lezen. Aan het begin was ik een beetje bang dat ik het boek misschien wat saai zou vinden, het is toch een kinderboek, maar niets was minder waar. Wat heb ik van dit boek genoten! In twee dagen had ik het uit, ik vloog er letterlijk doorheen. Hieruit blijkt wel weer wat voor een fantastische schrijver Jacques is.


In dit boek volg je Hannah, een twaalfjarig meisje dat met zes andere kinderen in de Haven woont. De Haven is een leefgroep voor kinderen die door omstandigheden niet thuis kunnen wonen. Als ze tijdens een potje verstoppertje een gesprek hoort tussen twee groepsleiders, beseft ze dat er iets goed mis is. Later horen alle kinderen dat er bezuinigd moet worden in de jeugdzorg en dat de Haven zal moeten sluiten. Om dit te voorkomen bedenken ze een plan dat alles op zijn kop zet.

Zoals ik al zei: ik vlóóg door dit boek heen. Jacques Vriens heeft de situatie van de kinderen in de Haven en de kinderen zelf ontzettend realistisch weergegeven. Het jongste kind is Twanneke, een jongetje van vijf, en ik elke keer dat hij iets zei of deed smolt ik gewoon. Rosalie van dertien kan een ontzettende dramaqueen zijn en ik moest hardop lachen om de grappen van Mathijs (iets wat ik al een hele tijd niet meer had gehad). Julius is met zijn zestien jaar de oudste van het stel.  Wat ik zo goed vind aan hem als personage, is dat Vriens hem écht als een zestienjarige heeft neergezet en niet zoals in de meeste boeken waar zestien/zeventienjarigen denken en handelen als adolescenten. Ook de situatie waar de kinderen zich in bevinden is heel actueel: er wórdt ook bezuinigd op de jeugdzorg en er zíjn ook kinderen die hierdoor gescheiden worden van hun leefgroep. Ik vind dat dit probleem heel goed is omschreven in dit boek.

Ook Hannah, de hoofdpersoon, maakt een duidelijke verandering door in het boek. Van ietwat verlegen en teruggetrokken, wordt ze iemand die voor zichzelf en anderen op durft te komen. Deze verandering heeft Jacque

Ik zou dit boek aan iedereen aanraden, jong of oud, want dit boek is gewoon onwijs leuk en ik garandeer je dat je ervan zal genieten. Voordat je het weet is het uit en dan wil je alleen nog maar meer, meer, méér van Jacques Vriens! :)

Geschreven door Rémi.

woensdag 18 oktober 2017

Short Story | Lifesaver


“Hij gaat het niet halen,” fluistert de jonge arts, zijn stem trilt. Hij heeft er alles aan gedaan om mijn broer te kunnen redden, maar zijn verwondingen zijn te erg. Diep vanbinnen leek ik al te weten dat hij het niet zou gaan redden, maar nu ik de hoop moet opgeven, breekt mijn hart.

Tranen ontsnappen uit mijn ooghoeken terwijl ik de hand van mijn broer vastpak en mijn lippen op zijn voorhoofd druk. Een afscheidskus.

Heel even opent hij zijn ogen om me nog een laatste keer aan te kunnen kijken, zijn blik is vervuld van liefde – hij lijkt zelfs gelukkig te zijn –  maar zodra hij zijn

dinsdag 17 oktober 2017

Recensie | Sonny Boy - Annejet van der Zijl




Titel: Sonny Boy

Auteur: Annejet van der Zijl

Aantal pagina's: 220

Uitgever: Nijgh & van Ditmar

Datum van verschijning: 2004

Herfts 1928: een jonge Surinaamse student trekt in Den Haag als kostganger in bij een gescheiden Hollandse vrouw met vier kinderen. Als ze een half jaar later zwanger van hem blijkt, is het schandaal niet te overzien. Maar ondanks armoede en discriminatie slaagt het stel er in de jaren die volgen in een gelukkig en ook voorspoedig bestaan op te bouwen met hun zoontje Waldy, alias Sonny Boy. Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit, en besluiten ze joden in huis te nemen – met alle consequenties van dien.


maandag 16 oktober 2017

Nieuw: verhalen op onze blog!


Hallo! Daar zijn we weer!

En zoals je misschien al kon raden, hebben we goed nieuws! Binnenkort zullen er ook verhalen op de blog verschijnen, die door ons zijn geschreven. Zelf vind ik het ontzettend leuk om te schrijven en iedere vrije seconde besteed ik dan ook aan het bedenken en schrijven van verhalen. Hierdoor heb ik vaak weinig tijd om te lezen, dus probeer ik het lezen en schrijven wat meer te balanceren.

We gaan twee soorten verhalen uploaden op onze blog: short stories en vervolgverhalen. Deze verhalen kunnen van elk genre zijn, dus is er voor iedereen wel iets om te lezen!

Op dit moment is het plan om eens in de twee weken een update te geven voor een vervolgverhaal, maar de short stories zullen onregelmatiger geplaatst worden. Natuurlijk zullen we proberen een goede balans te vinden met het updaten van de short stories, maar het kan natuurlijk altijd gebeuren dat er de ene maand meer short stories worden geupdate dan de andere maand.

Wanneer het eerste deel van het vervolgverhaal of de eerste short stories zullen verschijnen, kunnen we nog niet met zekerheid zeggen, maar ik weet zeker dat de eerste verhalen snel online zullen staan omdat we allemaal erg enthousiast zijn over dit idee!

- Danee
© Bababs Books
Maira Gall